ՄԵՐ ՊԵՏԱԿԱՆ ԴՐՈՇԸ
Հայոց երկնքի մեջ լուրթ ու անամպ,
Հայոց ավանդական ու հին հողում
Իր պետական շուքով ու վեհությամբ
Մեր պետական դրոշն է փողփողում։
Օծված է նա բախտի մեծ արևով,
Կանգնած է մեր տենչի լույս գագաթին,
Այնքան բարձր է, որ իր բոսոր թևով
Ասես քսվի պիտի Արարատին։
Ծփում է նա, ու լույս ծփանքի տակ,
Իմ Հայաստան, հողդ է ծիածանվում,
Այդպես հպարտ, այդպես բարձր ու շիտակ
Քո դարավոր երազն է ծածանվում։
Զավակներդ մահով ասպետական
Մարտերի մեջ ընկան դար ու դարեր,
Երազեցին դրոշն այս պետական,
Ինչպես երազում են կյանք ու արև։
Վահագն Դավթյան
Комментарии
Отправить комментарий