ՄԱՍԻՍԻՆ ՄՈՏԻԿ
Դու այսօր այնքան մաքո՜ւր ես, Մասի՜ս,
Գոյներդ այնպէս ջի՜նջ են, նրբերա՜նգ,
Ասես չես նիւթուած քար ու աւազից,
Այլ ջրաներկով գծուած ես բարակ:
Գոյներդ այնպէս ջի՜նջ են, նրբերա՜նգ,
Ասես չես նիւթուած քար ու աւազից,
Այլ ջրաներկով գծուած ես բարակ:
Այնպէս խաղաղ ես աշխարհին նայում,
Եւ այնպէս մե՛րն ես, մօտի՜կ, մտերի՜մ,
Ասես չեն բերել քեզ դաւ ու արիւն,
Քեզ չեն բաժանել քո որդիներից:
Եւ այնպէս մե՛րն ես, մօտի՜կ, մտերի՜մ,
Ասես չեն բերել քեզ դաւ ու արիւն,
Քեզ չեն բաժանել քո որդիներից:
Ասես Արաքսը՝ զայրոյթից գունատ,
Իմ ու քո միջեւ չի սառել այսպէս,
Ու թէ այս ճամբով մի քի՜չ էլ գնամ,
Մի քի՛չ էլ քայլեմ՝ հասնելու եմ քե՜զ...
Իմ ու քո միջեւ չի սառել այսպէս,
Ու թէ այս ճամբով մի քի՜չ էլ գնամ,
Մի քի՛չ էլ քայլեմ՝ հասնելու եմ քե՜զ...
ՍԻԼՎԱ ԿԱՊՈՒՏԻԿԵԱՆ
Комментарии
Отправить комментарий