«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...

 Պ.ՍԵՎԱԿ-ԱՆԼՌԵԼԻ ԶԱՆԳԱԿԱՏՈՒՆ

ՂՈՂԱՆՋ ՄԹԱԳՆՈՒՄԻ

Ա՜խ, եթե դա էր...

Գթառատ Տերը

Թո՛ղ որ ազատի իր ազատելուց...

-Համայն աշխարհում

Այդ քանի՞ երկիր Արարատ ունի,-

Ո՛վ էլ որ չասի՝

Աստվածաշունչը իր մագաղաթե դեմքը դեմ կանի

Ու կասի՝ կարդա՛:

Այդ քանի՞ երկիր Արարատ ունի:

Իսկ Արարա՜տը...

Է՜հ, անունը կա - ամանում չկա...

Վարդապետ թշվա՜ռ, բայց և բախտավո՛ր.

Քո մտքով անցա՞վ, որ Մասիսն, այո՛,

Մեր նոր ու վերջին ոստանի առաջ,

Մեր հարենաքաղց աչքերի հանդեպ,

Կարծես թե դիտմամբ ու միտումնորեն

Մեզ անխղճաբար պիտի գրգռի՜,

Մեր փակված վերքը նորից-նոր բանա,

Մագնիսի նման անվերջ ձգելով՝

Գեթ մոտիկանալ թույլ չտա բնավ...

-Դե ե՜կ, Վարդապե՛տ,

Ու մի՛ խենթանա...

Ի՞նչ կա ավելի ծանր ու խղճալի,

Քան թե կսկիծը որդեկորույս մոր:

Իսկ եթե դա էլ քիչ են համարո՞ւմ

Եվ սպանվածի դիակը, դիտմա՛մբ,

Տնկում են թշվառ մոր աչքի առջև՝

Ո՛չ թե մի շաբաթ,

Այլ ձի՜գ տարիներ...

-Դե՜, եթե մայր ես, եկ մի՛ ցնորվիր...

Արարատն - այսպե՛ս - դրել են ահա Երևանի դեմ...

-Դե ե՜կ, Վարդապե՛ տ...