Առավոտյան Քո ողորմությունը ինձ լսել տուր, որովհետև Քեզ հուսացի: Իմ գնալու ճամփան ինձ ցույց տուր, որովհետև իմ անձը դեպի Քեզ բարձրացրի: Սաղմոս 143.8 Բարի ձմեռնամուտ բարեկամներ...
Сообщения
Ամենահարուստը աշխարհում դա քամին է : Մարդիկ քամուն են շպրտում իրենց բառերը , սերն ու հույսերը ... Ծովն էր, գիշերն էր, ես էի և դու, Չորս հոգով էինք, էլ ոչ ոք չկար, Թե իմանար մեզ ինչից է զրկում, Առավոտն ինքն էլ երևի չգար։ Մենք մեզ իրար մեջ որոնում էինք, Դաշնությունն էինք հյուսում մեր հոգու, Աստղերից կախված օրորվում էինք… Ծովն էր, գիշերն էր, ես էի և դու… Համո Սահյան «Ծովն էր, գիշերն էր, ես էի և դու»
Եղիշե Չարենց Աշուղ Սայաթ-Նովի նման՝ ես երգ ու տաղ պիտի ասեմ, Երգեմ պիտի գիշեր-ցերեկ - ու սրտի խաղ պիտի ասեմ. Եվ էն սրտին, որ իր խորքում սիրո երգեր ունի ու սեր - Ես էն սրտին դրախտային մրգերի բաղ պիտի ասեմ: Աստղ ու նկար շորեր հագած՝ դեմս ելար երազի պես, Էշխդ՝ կրակ՝ սիրտս էրեց անհասնելի մուրազի պես, Անուշ հոտով սիրտս լցրիր - Վարդստանի, Շիրազի պես, - Ինչ էլ ըլի էշխդ, գոզալ, - երգս ուրախ պիտի ասեմ: Աշխարհը մե բաղ է, գոզալ, - նստել ես դու բաղի մեջը, Վարդ ես բացված՝ առավոտվա դրախտային շաղի մեջը, Ժամ ես դարձել տեսքով քո սուրբ՝ Հավլաբարի թաղի մեջը, - Սրտիս անուշ արտասուքին երկնային շա'ղ պիտի ասեմ: Էնքան ըլի մե-մե անգամ տեսքդ տեսնեմ՝ վարդ ես, գոզալ, Էն փուչ կյանքում սրտիս տված անմահական զարդ ես, գոզալ, - Էնպես արա, որ քեզ չասեմ՝ դո'ւ էլ ինձ պես մարդ ես, գոզալ, - Թե լի մնա սիրտս քեզնով՝ ափսոս ու ախ պիտի ասեմ:
Այսպէս է ասում Տէրը,- դադարեցրու ձայնդ լալուց եւ աչքերդ սրբիր արտասուքից, որովհետեւ վարձք կայ քո գործքի համար, ասում է Տէրը. եւ ետ պիտի դառնան քո որդիքը թշնամիի երկրիցը։ Եւ յոյս կայ քո ապագայի համար, ասում է Տէրը, եւ քո որդիքը ետ պիտի դառնան իրանց սահմանները: Երեմիա 31։16,17 Տիրոջ օրհնությամբ ու ողորմությամբ բարի լույս և խաղաղ օր
Մայր Աթոռից հաստատում են՝ Արշակ եպիսկոպոս Խաչատրյանը հրավիրվել է ԱԱԾ (ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ)
Մայր Աթոռից հաստատում են՝ Արշակ եպիսկոպոս Խաչատրյանը հրավիրվել է ԱԱԾ (ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ) : Այսօր տեղեկություն էր հրապարակվել, որ Նիկոլ Փաշինյանի անմիջական ցուցումով օրերս ԱԱԾ է հրավիրվել Մայր Աթոռի դիվանապետ՝ գերաշնորհ Տեր Արշակ եպիսկոպոս Խաչատրյանը` իշխանություններին ուղղված իր
Հողին Ուժը-100 ՏԱՐԻ ԱՆՑ Հայաստանի և Թուրքիայի սահմանը որոշող Վուդրո Վիլսոնի 100-ամյա իրավարար վճիռը մնում է ուժի մեջ Լրացավ Վուդրո Վիլսոնի ստորագրությամբ իրավարար վճիռ—քարտեզի ստորագրման 100- ամյակը: Ահա այսքան տարածք պետք է ընդգրկեր Հայաստանը, սակայն թուրքիան անօրինական կերպով այն բռնագրավվել է մինչ օրս:
Ծնունդդ շնորհավոր հրամանատար 1942 թվականի նոյեմբերի 22-ին է ծնվել Լեոնիդ Ազգալդյանը Նոր Նժդեհ էր,նրա գոյությունն արդեն վտանգ էր՝դրսի և ներսի թշնամիների համար:Դավադիր միտքը չզլացավ քաջ հայորդուն դավելու նենգաբար :Հավերժ հիշատակ՝հավերժի ճանփան բռնած մեծն հայորդի: "ինձ պետք չեն զինորներ, որոնք եկել են կռվելու մեռնելու համար,ինձ պետք են զինվորներ, որոնք ապրելու համար են կռվում" «Մեր ամենամեծ հարստությունը կամավոր Զինվորն է: Դրանից ավելի մեծ արժեք էս երկիրը չունի, և նրանց չի կարելի հենց այնպես զոհաբերել, ինչ է թե հողակտոր ես ազատագրում: Բոլոր նախագծերը, հարձակումները, պաշտպանությունները կառուցե՛ք այնպես, որ հնարավորինս զոհ չլինի»: «Եթե գան ու ձեզ հայտնեն, որ ես զոհվել եմ, չհավատաք. ես Ստամբուլի պատերի տակ եմ ընկնելու» Լեոնիդ Ազգալդյան։ ♦ Լեոնիդը զինվորին դիրքերում տեսել է քնած, արթնացրել է ու հրամայել գնալ քնելու, իսկ ինքը հերթապահել է նրա փոխարեն: ♦ Լեոնիդի Ազատագրական բանակը շատ ավելի կարգապահ էր, քան նույնիսկ խորհրդային բանակը: ♦ Նա Արցախում ազատագրել է 27 բնակավայր: 27 ռազմա
ԱՎ. ԻՍԱՀԱԿՅԱՆ_Գիշերն եկավ Գիշերն եկավ, աստղերն ելան, Լուսնյակն անուշ ցոլցըլաց, Ծաղկունքն ամեն նո՛ր քուն մտան Ամպի ցողով, լուսնի շողով Հարհանդ – մարմանդ քուն մտան: Դուք է՛լ քնեք, ոսկի աստղեր, Վարդ ու բլբո՛ւլ, քուն եղե՛ք, Օրոր – ծովե˜ր, շորոր – հովե˜ր, Անո՛շ – անո՛շ քուն եղե՛ք: -Իմ սար – դարդե˜ր, իմ ծով – ցավե˜ր, Դուք էլ մո՛ւշ – մո՛ւշ քուն եղե՛ք: 1893 Ալեքսանդրապոլ
Հողին Ուժը-100 ՏԱՐԻ ԱՆՑ Հայաստանի և Թուրքիայի սահմանը որոշող Վուդրո Վիլսոնի 100-ամյա իրավարար վճիռը մնում է ուժի մեջ Լրացավ Վուդրո Վիլսոնի ստորագրությամբ իրավարար վճիռ—քարտեզի ստորագրման 100- ամյակը: Ահա այսքան տարածք պետք է ընդգրկեր Հայաստանը, սակայն թուրքիան անօրինական կերպով այն բռնագրավվել է մինչ օրս:
Ծնունդդ շնորհավոր հրամանատար 1942 թվականի նոյեմբերի 22-ին է ծնվել Լեոնիդ Ազգալդյանը Նոր Նժդեհ էր,նրա գոյությունն արդեն վտանգ էր՝դրսի և ներսի թշնամիների համար:Դավադիր միտքը չզլացավ քաջ հայորդուն դավելու նենգաբար :Հավերժ հիշատակ՝հավերժի ճանփան բռնած մեծն հայորդի: "ինձ պետք չեն զինորներ, որոնք եկել են կռվելու մեռնելու համար,ինձ պետք են զինվորներ, որոնք ապրելու համար են կռվում" «Մեր ամենամեծ հարստությունը կամավոր Զինվորն է: Դրանից ավելի մեծ արժեք էս երկիրը չունի, և նրանց չի կարելի հենց այնպես զոհաբերել, ինչ է թե հողակտոր ես ազատագրում: Բոլոր նախագծերը, հարձակումները, պաշտպանությունները կառուցե՛ք այնպես, որ հնարավորինս զոհ չլինի»: «Եթե գան ու ձեզ հայտնեն, որ ես զոհվել եմ, չհավատաք. ես Ստամբուլի պատերի տակ եմ ընկնելու» Լեոնիդ Ազգալդյան։ ♦ Լեոնիդը զինվորին դիրքերում տեսել է քնած, արթնացրել է ու հրամայել գնալ քնելու, իսկ ինքը հերթապահել է նրա փոխարեն: ♦ Լեոնիդի Ազատագրական բանակը շատ ավելի կարգապահ էր, քան նույնիսկ խորհրդային բանակը: ♦ Նա Արցախում ազատագրել է 27 բնակավայր: 27 ռազմա
✝️ Քրիստոս Որդի Աստուծոյ, անոխակալ եւ բարեգութ, գթա քո արարչական սիրով քով, համայն ննջեցեալ նահատակացն ազգիս Հայոց, որք անկան ի պատերազմին, ի ձեռս անօրէն թշնամեացն, յԱրցախ եւ ի Հայաստան։ ✝️ Ողորմեա՛ Տէր զհոգիսս սոցին յարքայութեան քում, մխիթարեա զհարազատսն նոցին Հոգւով Սրբով քով։ Եւ զմեզ, զժողովուրդս հայոց խռովեալ եւ տագնապեալ, պարգեւեա զխաղաղութիւնս Քո, հայցեմք ի քէն Տէր։ ✝️ Յիշեա յաւուր մեծի գալստեան արքայութեան քում։ Արա արժանի ողորմութեան, քաւութեան եւ թողութեան մեղաց։ Դասաւորեալ պայծառացո ընդ սուրբս քո յաջակողման դասուն։ Զի դու ես Տէր եւ արարիչ ամենեցուն, դատաւոր կենդանեաց եւ մեռելոց։ Եւ քեզ վայել են փառք, իշխանութիւն եւ պատիւ, այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։ Serop Azarian (Տ. Սերոբ Քահանայ) 🇦🇲🙏✝️💐🥀🌺 💐🇦🇲💐🇦🇲🌺🇦🇲🌺
1914 թ. ապրիլի 14 Հ.ՍԱՀՅԱՆ… «Ինձ բացակա չդնեք» «Զանգեզուրյան կիրճերից մեկում ծվարած Լորից եկավ այդ բանաստեղծը` Համո Սահյանը: Ոչ, սոսկ բնանկարներ չէ, որ Սահյանը բերեց մեր պոեզիային, այդ բնանկարների ծալքերում, նրա ամենախոշոր շերտերում մի արդար ու բարի, մեծ ու ազնիվ հոգու շարժում կա, հոգու ամբողջ մի պատմություն, իսկ ճշմարիտ բանաստեղծությունը ոչ այլ ինչ է ,եթե ոչ պատկերների խորքում թաքնված հոգու պատմություն…»,- ասել է Վահագն Դավթյան: Երբ որ ծառի վրա էիր, դու տենչում էիր, որ հասնեիր տիեզերք, Հիմա աշունը եկավ, ծառից ընկար ներքև, Ձեռքդ բուռ արել, մի բուռ ձմեռ ես տենչում, տերև: Այստեղ հո տերևի մասին չէ: Մարդկային ուժն է, էությունը:
Հետաքրքիր դեպքեր Համո Սահյանի կյանքից Համո Սահյանն ասաց. –Ավետիք Իսահակյանը մի անգամ գրողների միությունում ասել է առաջին կնոջս. «Բանաստեղծները երեք տեսակի են լինում. տիեզերական, դա ես եմ. «Դար է եկել Արարատի սեգ կատարին ու անցել»։ Համամարդկային, Վահան Տերյանն է. «Ասում եմ ես՝ մնաք բարով»։ Ազգային…»։ Եվ Իսահակյանը բազմանշանակ լռել է։ –Ազգայի՞նը ով է բա, Վարպետ,–հարցնում է կինս։ –Ազգայինն էլ քո ամուսինն է. «Նաիրյան դալար բարդի»… –Այդպես է ասել Իսահակյանը։ Պահ է, միտքն այդպես է եկել, այդպես է ասել պահի ազդեցության տակ,–Համո Սահյանը ամաչելով հասկացրեց, որ լուրջ չընդունեմ Իսահակյանի ասածը եւ ավելացրեց.–ոնց թե, բա Թումանյա՛նը, բա Չարե՛նցը… Թումանյանը ազգային չէ՞ր, համամարդկային չէ՞ր, տիեզերական չէ՞ր… Թե ուզում ես իմանալ՝ Թումանյանը ե՛ւ ազգային է, ե՛ւ համամարդկային է, ե՛ւ տիեզերական. բոլորը միասին է… Պատմությունը միայն քեզ եմ ասում, ուրիշին չեմ պատմել։ Մեկ այլ դեպք. Համո Սահյանը զանգահարում է Սերո Խանզադյանին: Լսափողը վերցնում է Սերոյի որդին. -Սերոն տա՞նն է… -Չէ՛,- կտրուկ պատասխանում է որդի
Ասույթներ Ակսել Բակունցի մասին Լիրիկ էր ոչ միայն իր գրքերում,այլև կյանքում:Մոլորություններ չուներ,եթե չհաշվենք ծխախոտը...Ամենամեծ«անկարգությունը»,որ նա կարող էր թույլ տալ,դա այն էր,որ փողոցում կկռանար,կվերցներ մի հողակոշտ և ագահաբար կհամբուրեր. -Ոչ մի հող այսպես չի բուրում,չէ~... Ես հաճախ ուշ գիշերներին անցնում էի այն տան մոտով,ուր ապրում և ստեղծագործում էր մեծ,անկրկնելի,եղերական Ակսել Բակունցը:Նա հիմա լեգենդ է ,երգ ու էլեգիա,ու փողոցից այլևս չես տեսնի նրան իր համեստ,փոքրիկ սենյակում` նստած իր գրասեղանի մոտ գրելիս կամ կարդալիս... Ես վերջին անգամ նրան տեսա,երբ նա երեսունյոթ տարեկան էր,և այդպես էլ մնաց իմ հուշերում... Գուրգեն Մահարի ...Երբեմն նստում էր դիմացս և խոսեցնում մեր սարերից,տավարածների կյանքից: ՈՒ լսում էր թաքուն համակրանքով,և ես զգում էի դա: -Քեզնից հողի հոտ եմ առնում,-մի օր ասաց ինձ կամաց,և ես թախիծ զգացի նրա աչքերում: ...Ախ,ուրիշ բան չեմ ուզում,քեզ հետ ձիերից իջնեինք Իշխանասարի անմահական աղբյուրներից մեկի մոտ,ծաղիկների վրա փռեինք մեր յափնջիները և չոքեինք,խմեինք քչքչացող զու