AjsAPARAN.blogge

Բարի աշնանամուտ...📚🖊 Սիրելի դպրոցականներ և ուսանողներ բարի ու լուսաշող ուսումնական տարի: Սրտանց շնորհավորում եմ բոլորիդ Գիտելիքի օրվա կապակցությամբ: Մաղթում, որ Ձեր կրթությամբ ապահովեք Ձեր և հասարակության բարեկեցությունն ու առաջընթացը: Ստացե΄ք կրթություն, զբաղվե΄ք ինքնակրթությամբ և հիշեք, որ կրթության իմաստը ոչ թե գիտելիք ստանալու մեջ է, այլ դրա կիրառման: Բարի Ուսումնական Տարի:

Светлая грусть - уставшие слезы.... Прекрасен август, как последний поцелуй, Глоток любви, судьбы подарок на прощанье... Вот и осень на носу не грустно ведь и она красива вот например сентябринки Уж дышит август сентябрём, И календарь тасует масти, А мы всегда чего-то ждём: То лета, то зимы, то Счастья... Я грущу о тебе, уходящее Лето... Забираешь с собой Ароматы Цветов...

Светлая грусть - уставшие слезы.... Прекрасен август, как последний поцелуй, Глоток любви, судьбы подарок на прощанье... Вот и осень на носу не грустно ведь и она красива вот например сентябринки Уж дышит август сентябрём, И календарь тасует масти, А мы всегда чего-то ждём: То лета, то зимы, то Счастья... Я грущу о тебе, уходящее Лето... Забираешь с собой Ароматы Цветов...

Осенний букет - он особого цвета... В нём краски и запах ушедшего лета. В нём-щедрость природы и нежность её.И в нём восхищенье твоё и моё!!!

ԼԻՆԵԼ ԾՆՎԱԾ… «Ի՜նչ երջանկություն է, որ ծնվել ենք, ողջ ենք մնացել մանուկ հասակում, չոչ ենք արել ու ձգվել, կանգնել ենք երկու ոտքերի վրա, ապա բարձրացել ենք և տեսել ենք, որ առաջին քայլերն ենք անում ու հետո մեր ոտքերն ամուր դրել ենք գետնին, ապա միացել ենք ետևի ոտքերի վրա քայլողներին, և ովքե՞ր են նրանք, շա՞տ են տարբերվում մարդ արարածներից: Ջայլա՞մը: Ընտանի թռչո՞ւնը` բադը, հավատարիմ բադիկը, որին ուսումնասիրեց հռչակավոր մարդը և ինքը բադ դարձավ, ապշեցինք, երբ պարզվեց, որ բադի վարքը մեծ մասամբ նույնն է, ինչ մարդու վարքը: Ի՜նչ երջանկություն է, որ այս բախտին ենք արժանացել ի հեճուկս սոսկալի անհավանականության, միլիարդից, հավանաբար, առնվազն մեկը, և ահա հայտնվում ենք, ամենաքիչը ամեն մեկս իր փոքրիկ դեմքով և սեփական մոր և սեփական հոր և սեփական ցեղի մնացած անդամների հետ սեփական կապերով: Հա­յաս­տա­նում` Երևանում էի, առա­վե­լա­գույ­նը եր­կու հար­յուր մղոն դե­պի արևելք իմ ծնն­դա­վայ­րից` Բիթ­լի­սից, ոչ թե այն վայ­րից, որ­տեղ ծն­վել եմ, այլ այն վայ­րից, որ­տեղ ծնվել են ամե­նա­մեր­ձա­վոր նախ­նի­ներս, և

С Добрым Утром!  И когда вам хорошо, и когда плохо, помните: нет в жизни никаких «никогда» и «навсегда»…вам с днём, в котором Вы ещё не были! Живите с радостью и радость будет жить с вами! Красиво прожитое "Сегодня" делает каждое "Вчера" чудесным Воспоминанием, а каждое "Завтра" - полным Надежды..... Всё пройдет, кроме Жизни... Жизнь пролетит...

Էլ Գրեկո (Դոմենիկոս Տեոտոկոպուլոս) "Տիրամոր նինջը" 1567թ.-ից առաջ՝ ստեղծագործության վաղ շրջան: Տախտակ, ոսկի, տեմպերա: 61,4 × 45սմ. Էլ Գրեկո (հուն․՝ Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Domenikos Theotokopoulos, հանդիպում են տարբերակներ Դոմինիկո, Դոմենիկո և Թեոտոկոպուլի իսպ.՝ El Greco, բառացի «հույնը»; 1541 - 1614), իսպանացի նկարիչ՝ ազգությամբ հույն։ «Էլ Գրեկո»-ն նրա ծածկանունն էր, կապված ծագումով հույն լինելու հետ, նկարիչը սովորաբար իր նկարները ստորագրում էր իր ամբողջական անունով, հունարեն տառերով՝ Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (Դոմենիկոս Թեոտոկոպուլոս), հաճախ ավելացնելով՝ Κρής (Կրետե)։ Ես նկարում եմ, որովհետև ուզում եմ մարդկանց դարձնել լուսավոր: Լույսը հաղթում է մահը: Էլ Գրեկո (Դոմենիկոս Տեոտոկոպուլոս)

Էլ Գրեկո (Դոմենիկոս Տեոտոկոպուլոս) "Տիրամոր նինջը" 1567թ.-ից առաջ՝ ստեղծագործության վաղ շրջան: Տախտակ, ոսկի, տեմպերա: 61,4 × 45սմ. Էլ Գրեկո (հուն․՝ Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Domenikos Theotokopoulos, հանդիպում են տարբերակներ Դոմինիկո, Դոմենիկո և Թեոտոկոպուլի իսպ.՝ El Greco, բառացի «հույնը»; 1541 - 1614), իսպանացի նկարիչ՝ ազգությամբ հույն։ «Էլ Գրեկո»-ն նրա ծածկանունն էր, կապված ծագումով հույն լինելու հետ, նկարիչը սովորաբար իր նկարները ստորագրում էր իր ամբողջական անունով, հունարեն տառերով՝ Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (Դոմենիկոս Թեոտոկոպուլոս), հաճախ ավելացնելով՝ Κρής (Կրետե)։ Ես նկարում եմ, որովհետև ուզում եմ մարդկանց դարձնել լուսավոր: Լույսը հաղթում է մահը: Էլ Գրեկո (Դոմենիկոս Տեոտոկոպուլոս)

"Я тоже тебя люблю"... - говорит нам Жизнь каждое утро...' Жизнь - великое чудо! Понимаешь это, когда теряешь здоровье, близких... А чудеса-они повсюду, Не надо далеко ходить: Проснуться утром-это чудо, И чудо жить! Розу любит солнца луч и она с ним говорит: Ты с утра, шалун, могуч, лепесток мой ещё спит...Будишь ты меня с зарёй, аромат струится мой, соловья к себе манит, в полдень друг ко мне летит. Роза -цветок любви нежности и совершенства!!! Сколько ни смотри получаешь поток блаженства! Твори иди лети и пой! ЦВЕТОК С ТОБОЙ! УЗНАЙ ПОТОК И БУДЬ СОБОЙ! НЕ СТОЙ А ПОЙ!!!!!

Սիրե՞լ - սիրում են և՛ շուկան, ուր կարելի է շահել. սիրում են դրամը, հաճույքը, հարմարությունը - անցողական սակավարժեք հազար ու մեկ բաներ: Իսկ Հայրենիքը - դա, իբրև գերագույն արժեք - պատկանում է սրբազան այն առարկաների կարգին, որոնք պաշտվում են նա՜և: Սիրում ենք շա՜տ բաներ, բայց արյուն չենք թափում նրանց համար: Հայրենիքը, սակայն, պահանջում է ո՛չ միայն մեր սիրտը, այլև` մեր արյունը, երբ դա անհրաժեշտ է իր գոյության համար: Սերն ավելի իրավունք է ճանաչում, պաշտամունքը` պարտականություն:

ՍԱՂՄՈՍԱՎԱՆՔ(13 դար) "ՍԱՂՄՈՍԱՎԱՆՔ(13 ԴԱՐ)" Սաղմոսավանք (սաղմոս` հոգևոր երգ), վանական համալիր Հայաստանի Արագածոտնի Սաղմոսավան գյուղում:Սաղմոսավանքը միջնադարյան Հայաստանի նշանավոր մշակութային ու հոգևոր կենտրոններից է։ Նրա գեղակերտ ու երկնասլաց վանական համալիրը Քասախ գետի կիրճի աջ եզրին, 1620 մ բարձրության սարավույթ տեղանքում։ Քասախի կիրճը այստեղ ունի ամենամեծ խորությունը՝ 180 մ։Կառուցվել է 13-րդ դարում Այրարատյան կողմնակալության կողմնակալ Վաչե Վաչուտյանի և իր իշխանական ընտանիքի կողմից։ 1215 թվականին Վաչե Վաչուտյանի հրամանով կառուցվեց Սբ Սիոն եկեղեցին, որին կից հետագայում կառուցվեցին Սբ Աստվածածին եկեղեցին, գավիթը և գրատուն-գրչատունը, որ գլխավոր եկեղեցու հետ միասին կազմեցին Սաղմոսավանք վանական համալիրը: Սաղմոսավանքը հայտնի է որպես ձեռագրերի պահոց, որը բարձրությամբ չի զիջում գլխավոր եկեղեցուն և որի ներքին հարդարումն իրականացվել է սև և դեղին տարրերի միջոցով: Գրչատանը ստեղծել և կրկնօրինակել են տարբեր նկարազարդումներ: Վանական համալիրի և հարող տարածքում կարելի է տեսնել բազմ

Я грущу о тебе, уходящее Лето… "Я ГРУЩУ О ТЕБЕ, УХОДЯЩЕЕ ЛЕТО…" Я грущу о тебе, уходящее Лето… Забираешь с собой Ароматы Цветов… …Уходит не лето, а дни нашей жизни…А лето вернётся опять через год… Ценим каждый момент нашей жизни! Дни нашей жизни ….. Сколько лет , и сколько зим промчалось !!!В нашей жизни все так Временно…Живите Бережно

Թումանյանի մանկության ընկերները Մի խումբ ընկեր երեխաներ էինք։ Գյուղացի երեխաներ։ Ոչ ուսումնարան կար, ոչ դաս, ոչ դաստիարակություն․ ազատ էինք միանգամայն ու խաղում էինք, ի՜նչքան էինք խաղում։ Ու ո՜նց էինք իրար սիրում, ո՜նց էինք իրար սովորել։ Սոված ժամանակներս էլ՝ վազում էինք հացի տաշտիցը մի կտոր հաց առնում, պանրի կարասիցը մի կտոր պանիր ու էլ ետ շտապում իրար մոտ։ Իրիկուններն էլ հավաքվում էինք, ծիծաղ բաներ ասում կամ հեքիաթ պատմում։ Հովհաննես Թումանյան հատված «Իմ ընկեր Նեսոն» պատմվածքից

Пусть утро будем добрым,и светлым !!!… "ПУСТЬ УТРО БУДЕМ ДОБРЫМ,И СВЕТЛЫМ !!!… " ~ Сердца, как цветы… Их нельзя открыть силой,  они должны раскрыться Сами.. Не забывайте баловать своё сердце — покоем и красотой. Красивым кажется Всё…На что смотришь с любовью… Бог не живет в большом уме.  Он живет в большом сердце.  «Каждый из нас – автор уникального творения под названием «Моя жизнь». И даже если сегодня у тебя нет вдохновения – ни в коем случае нельзя опускать руки! Ведь кроме тебя самого никто не сделает твою жизнь такой, какая она должна быть.Никогда не знаешь , чем закончится очередная история в твоей жизни , но пока она длится, цени каждый момент, каждую секунду, каждый миг.»

Ի ԴԻՄԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆ ԱՄԵՆ . ՀԱՅՐԻԿԻՆ Տաղեր- ԴՈՒՐԵԱՆ ՊԵՏՐՈՍ Ո՞վ է որ գայ մեզ ճեղքած օդն , ալին, Ճակտին վրայ գոհարք, աստեղք կը փայլին. Թագաւո՞ր մ՚է Հայ, որ ցատկեց շիրմէն, — Ո՛չ, դէմքը վառողք արցունք՝ ըսպի են. Նա կ՚արհամարհէ ծիրանի , փառքեր, Նա սեւ է հագեր: Նա մեր Հայ եղբարց արցունքն է քաւեր, Ցոյց կու տայ մեզի արիւն ու աւեր, Դիւցազ՞ն մ՚է, որ դո՜ւրս թըռաւ դամբանէն, Ո՛չ, թուր չ՚է՛ ձեռքն, այլ խաչ բռներ արդէն, Չը ցայտեր աչքէն շանթեր, այլ սէ՛ր , գո՛ւթ. Դողայ անկէ Քուրդ: Նա կու գայ Հայոց կարմիր մարգերէն, Ազատեց Քրդէն հէգ Հայ գերիներն, Խաչափայտով մը պանծացաւ յաղթող, Հնչեցուց ի Հայս ազատութեան փող, Տեսէ՛ք, քուրձ հագեր, կարծես ինք դիակ, Բայց սիրտն է կըրակ: Գայ Մասեաց սարէն, նա ձախն ու աջը Մովսէսի քընարն՝ Ղեւոնդի խաչը, Աստղի մը նայուածք, քընարի մը ձայն, Աղեաց խորերէն կը սիրէ նա Հայն. Դեռ չը ճանչցա՞ք զ՚այն, ճակա՛տք վըշտակոծ, Հրեշտակն է Հայոց: Ահա կը հնչէ նորա հեշտ սըրինգ, Արձագանք կու տան Հայոց դաշտք , լերինք, Երթանք իր շուրջը, Հայե՛ր արտալած, Չը խաբեր, մատներ նա մեզ օտարաց, Չը սիրեր ոսկի, փառ

♥  Կեանքի մէջ ոչինչ աւելի բաղձալի է, քան մարդու սեփական ժառանգութիւնը՝ հայրենիքը, ուր ծներ ու սներ է և կ՛ուզէ վայելել: Մօր ստինքներուն և հօր գութին նման ան քաղցր  է ժառանգորդի հոգիին համար: Ստեփանոս Օրբելեան ♥  Մեր արմատները աւելի խոր են, քան մեր սաղարթներուն բարձրութիւնը: Ով որ պատմութիւն ունի, չի կրնար ետ չնայիլ, եւ ով որ անցեալ ունի, չի կրնար յիշողութիւն չունենալ:

Мира в Сердце… "МИРА В СЕРДЦЕ… " …Любой мир ничего не стоит, если нет  Мира в Сердце…Такое короткое слово»МИР», но такое значимое… Без мира в сердце жизнь пуста. ~ Забыв на миг про суету,  в Душевный храм откройте дверцу.. Умейте слушать тишину..  Умейте слышать своё Сердце.. ~ Мы просим у судьбы полегче доли, Молитву шепчем Богу, чуть дыша.. Но так устроен мир, что только в боли Растёт и развивается Душа..

Վե՛ր կաց – առակ Մի անգամ աշակերտը հարցնում է իր ուսուցչին. - Ուսուցիչ, ի՞նչ կասեիք, եթե իմանաիք, որ ես վայր եմ ընկել: - Կասեի վե՛ր կաց, – պատասխանում է ուսուցիչը: - Իսկ հաջորդ անգա՞մ: - նորից կասեի վե՛ր կաց: - Ուսուցիչ, իսկ որքա՞ն դա կարող է շարունակվել՝ անընդհատ ընկնել և ընկնել, – հարցնում է աշակերտը: - Ընկիր և վե՛ր կաց քանի դեռ ողջ ես: Չէ՞ որ նա ով ընկել և վեր չի կացել՝ նա մահացած է:  

Հանճարեղ մի լռություն կա սիրո արվեստում,որ ավելի խորիմաստ է,քան գեղեցիկ բառը:Ու ես,առավել խորապես քեզ սիրելու համար,հաճախ միայն… լռում եմ......Պ. Սևակ

Գերեզմանին մի ծառ է պաղ. Գերեզմանին մի ծառ է պաղ. Ազատությամբ լեցված ու գոհ, Մահվան հետք չէ,ոչ էլ սգո, Որ շոյում է քարը խաղաղ: Ծառի վրա ամառ-ձմեռ Ջինձ երգում է թռչունը դեռ: Հավատարիմ ու երկնչուն Մենք ենք,մենք ենք ծառ ու թռչուն: Ես`Բացական,քեզնից`Հուշեր, Որ ճշտում է ժամանակն հին... Ա'հ,դեռ ապրել քո ծնկներին: Ա'հ,դեռ ապրե~լ,բայց ի՞նչ,իմ սեր. Ոչինչն է իմ տերը միակ, Ասա',դեռ կա՞մ սրտում քո փակ: ՊՈԼ ՎԵՐԼԵՆ

Պատուհանը "ՊԱՏՈՒՀԱՆԸ" Պատուհաններ… Նրանցից յուրաքանչյուրի ետևում մարդիկ են։ Եվ պատուհանները պատմում են մեզ նրանց մասին։ Այդ պատերն ու դռներն են անթափանց, իսկ պատուհանները միշտ էլ մի քիչ դավաճաններ են։ Լսե՛ք ահա պատմություն, որն ինձ պատմել է մի պատուհան։ Լույսն այդ պատուհանի ետևում երբեմն վառվում էր մինչ ուշ գիշեր, իսկ երբեմն էլ երկու-երեք օր շարունակ ընդհանրապես չէր վառվում։ Պատուհանի գոգին միշտ թափված էին գծագրերի փաթեթներ, դրված էին կեֆիրի, հազվադեպ էլ գինու, շշեր։ Բայց մի անգամ պատուհանին ճերմակին տվեց վարագույրը, ճիշտ է, չափից ավելի գեղեցիկ-տխուր, իսկ պատուհանի գոգին հայտնվեց խորդենին՝ թունավոր-կանաչ տերևներով և կապտուկի նման հիվանդագին– վարդագույն ծաղիկներով։ Մեկ ամիս էլ, սակայն, չէր անցել, վարագույրն ու խորդենին անհետացան, և փոշոտված ապակու ետևում երևացին կեֆիրի շշերն ու գծագրերի փաթեթները։ Դրանից, չգիտես ինչու, ես շատ տխրեցի։ Հետո եկավ գարունը, չէ՞ որ նա անպայման երբևէ գալիս է։ Եվ հանկարծ պատուհանը բացվեց ու երևաց մի շիկահեր անծանոթ աղջիկ։ Նա ուրախ ու բարձրա

Երջանիկ եղիր առանց կանոնների... Երջանկության կանոնները. Անել ինչ-որ բան, Սիրել ինչ-որ մեկին, Ինչ-որ բանի հույս ունենալ: «Է.Կանտ» Երջանիկ եղիր առանց կանոնների...Երջանկությունը այստեղ է և հիմա... Պետք չէ վազել երջանկության հետևից...Պետք է պատասխանատու լինել սեփական կյանքի հանդեպ...Չհամեմատվել ուրիշների հետ...Պետք չէ զոհաբերել ներքին ներդաշնակությունը ավելի նյութական բաների համար:Պետք է չմոռանալ, թե ինչն է հաճույք պատճառում...տալիս ազատության,երջանկության և ներդաշնակության զգացողություն: Իրական ներքին ներդաշնակությանը հասնել հնարավոր չէ, եթե մշտապես ձեզ համեմատեք ուրիշների հետ:

25 авг. 2019 г. ԵՐԿԻՐԸ ՀՈՍ Երկիրը հո՛ն իր զաւակինն է այլեւս, Անոր ճակտէն հոսող քրտինքը կ'երթայ Մեծ հայրերուն մինչեւ կրծոսկրը թերեւս՝ Հաստատելու իր տանը հիմն անոր վրայ... Ոչ ոք այնտեղ ա՛լ իրեն ծուռ կը նայի... Աւերակներն անգամ ժպիտ մ' ունին արդ, Երբ կը տեսնեն դէմը իրենց՝ ամայի Գետնէն ելլող շինութեանց շարքը հպարտ... Եւ հո՛ղը, հո՛ղն իր գերութիւնն ա՛լ թօթուած, Իր ընդերքէն ոչ միայն ուժ՝ այլեւ խելք Կը հայթաթէ Հայուն ի մէն մի հարուած... Եւ շղթային՝ Արեւմուտքէն Արեւելք Վերակապուող կեանքի ամուր շղթային՝ Կ'ըլլայ մեր պինդ օղակը նախկին... Վահան Թէքէեան

,Я слышал,что мир прекрасен",-сказал слепой. , ,Кажется"-ответил зрячий.. Цветы не заменят слов , но они донесут нежность... ...Не старайтесь жить идеально...Старайтесь просто.. Жить!....

,Я слышал,что мир прекрасен",-сказал слепой. , ,Кажется"-ответил зрячий.. Цветы не заменят слов , но они донесут нежность... ...Не старайтесь жить идеально...Старайтесь просто.. Жить!....