1914 թ. ապրիլի 14 Հ.ՍԱՀՅԱՆ… «Ինձ բացակա չդնեք»
«Զանգեզուրյան կիրճերից մեկում ծվարած Լորից եկավ այդ բանաստեղծը` Համո Սահյանը: Ոչ, սոսկ բնանկարներ չէ, որ Սահյանը բերեց մեր պոեզիային, այդ բնանկարների ծալքերում, նրա ամենախոշոր շերտերում մի արդար ու բարի, մեծ ու ազնիվ հոգու շարժում կա, հոգու ամբողջ մի պատմություն, իսկ ճշմարիտ բանաստեղծությունը ոչ այլ ինչ է ,եթե ոչ պատկերների խորքում թաքնված հոգու պատմություն…»,- ասել է Վահագն Դավթյան:Երբ որ ծառի վրա էիր, դու տենչում էիր, որ հասնեիր տիեզերք,
Հիմա աշունը եկավ, ծառից ընկար ներքև,
Ձեռքդ բուռ արել, մի բուռ ձմեռ ես տենչում, տերև:
Այստեղ հո տերևի մասին չէ: Մարդկային ուժն է, էությունը:
Комментарии
Отправить комментарий