----ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ----
`````````````````````````````````````
Գարեգին Նժդեհը պատգամում է.
ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ-մարդկային առաքինությունների թագն ու պսակն է դա:
Մարդկային բարոյական հատկություններն իր մեջ միացնող այդ գերագույն առաքինությունն է ազգերի գոյության անհրաժեշտ պայմանը եւ անսպառ աղբյուրը նրանց ուժի ու մեծության: Նա այնքան է ջերմ մի ժողովրդի մեջ, որքան փոքր է այդ ժողովուրդը, եւ որքան վտանգավոր նրա հարեւանները:
Եթե այդպես չէ` այդպես պիտի լինի: Հայրենասիրությունը զարգանում է աստիճանաբար. սկսելով բնազդականից` դառնում է իմացական, դառնում է ոգի:
Հայրենասիրությունը աճում է ժողովուրդների ինքնագիտակցության եւ արժանապատվության զգացումի աճի հետ ու թուլանում` բարքերի ապականության, նյութապաշտության հետ:
Հայրենիքներն ապրում են հայրենասիրությամբ, կործանվում դրա պակասից:
Փոքր ազգերը պարտադրորեն ավելի հայրենասեր պիտի լինեն, քան մեծերը:
Հայրենապաշտ պիտի լինենք մենք:

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...