«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...

ՊՈՌՆԻԿԸ
Գ.Զոհրապին

Կես-գիշերե վերջ մըն էր,խոնավ գիշեր մ՚անձրեւի,
Լապտերին թաց լույսին տակ կանգներ էիր տրտմովի.
Ջուրը կ՚երգեր մայթին վրա,հոս-հոն վազքն էր կառքերուն.
Կ՚սպասեի՜ր դուն այդ ա՛փ մը հողիդ շուրջ դեգերուն:

Բռնի ժպիտ մը կուլար աչերուդ խո՛րը ծավի,
Ներկված լիրբ շրթներուդ վրա պրկումը կար ցավի,
Ու անառակ չըփակիդ զույգ սահանքին տակ սիրուն
Ցայտքը չիկար այդ գիշեր ցայգազըվարճ կիրքերուն:

Կ՚սպասեիր դուն պատրա՜ստ ու համակե՜րպ ու հըլու՜,
Առա՛նց սիրո,ընտրության՝ նվիրվելու համար կո՜ւյր
Այն բարեհա՜ճ Արուին,որ հաց ուներ քեզ տալու...

Գութի,կիրքի պես տարտամ բոց մ՚զգացի սրտես ներս
Ու թերեւ՜ըս այդ գիշեր նվիրվեի քեզի,Քո՜ւյր,
Եթե կաթիլ մը արցունք չըսառեցներ իմ այտերս...
Կես-գիշերե վերջ մըն էր,խոնավ գիշեր մ՚անձրեւի...
ՌՈՒԲԵՆ ՍԵՎԱԿ