Հայոց Ավետյաց Էրգրի` իմ բաժին Մայրամուտը
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ի՛նչ տրտում են զանգերը, քո՛ւյր, մայրամուտի,—
Զանգերը թաց ու ցողաբո՛ւյր մայրամուտի...Ե. Չարենց
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ի՛նչ տրտում են զանգերը, քո՛ւյր, մայրամուտի,—
Զանգերը թաց ու ցողաբո՛ւյր մայրամուտի...Ե. Չարենց
Այստեղ՝ՎԱՆԱ կուսական լեռներում՝սբ.ԹՈՎՄԱՍԻ բարձունքին իմ բաժին մայրամուտն իջավ երկնայինի ու երկրայինի ողջագուրմամբ.....
Մայրամուտ-ինչ գեղեցիկ տեսարան է,երբ արևը մայր է մտնում և կամաց-կամաց օրը սկսում է մթնել:Արևի վերջին ճառագայթները լուսավորում ու ոսկեգույն երանգ են տալիս երկնքին:
Երկինքն էլ իր հերթին նմանվում է այն ամոթխած աղջնակին , ում այտը համբուրել է սիրելին: Երկինքն այնքան համեստորեն է կարմրում, որ թվում է հիմա ամոթից լաց կլինի:
Ամեն անգամ վայելում եմ մայրամուտն ու մտածում,որ միայն Աստված կարող է շրջակա աշխարհի ներկապնակից երկնայն ու երկրային երանգավորման համաձուլվածք ստանալ: ՈԻ..........
Չգիտեմ ինչո՞ւ, մայրամուտի ժամանակ սկսում եմ տխրել, որովհետև մայրամուտը վերջանում է, ինչպես ինչ որ մի տեղ ,ինչ որ մի բան.....ինչ որ մի կյանք....
Մայրամուտ-ինչ գեղեցիկ տեսարան է,երբ արևը մայր է մտնում և կամաց-կամաց օրը սկսում է մթնել:Արևի վերջին ճառագայթները լուսավորում ու ոսկեգույն երանգ են տալիս երկնքին:
Երկինքն էլ իր հերթին նմանվում է այն ամոթխած աղջնակին , ում այտը համբուրել է սիրելին: Երկինքն այնքան համեստորեն է կարմրում, որ թվում է հիմա ամոթից լաց կլինի:
Ամեն անգամ վայելում եմ մայրամուտն ու մտածում,որ միայն Աստված կարող է շրջակա աշխարհի ներկապնակից երկնայն ու երկրային երանգավորման համաձուլվածք ստանալ: ՈԻ..........
Չգիտեմ ինչո՞ւ, մայրամուտի ժամանակ սկսում եմ տխրել, որովհետև մայրամուտը վերջանում է, ինչպես ինչ որ մի տեղ ,ինչ որ մի բան.....ինչ որ մի կյանք....
Комментарии
Отправить комментарий