,,Հաղբատի Ավետարանը,, 1211 թ. անեցի Սահակի պատվերով գրվել է Հաղբատում, նույն թվականին նկարազարդվել է Անիի Բեխենց վանքում եւ կազմվել Հոռոմոսի վանքում։ Նշանավոր է, որպես Անիի մանրանկարչության եզակի օրինակ, քանի որ անիական ձեռագրեր գրեթե չեն պահպանվել։ Այս մեկը փրկվել է շնորհիվ այն բանի, որ 1223 թ. մի արցախցի այն գնել եւ ուղարկել է իր հայրենի գավառ։ Շուրջ 700 տարի մատյանը պահվել է Արցախի տարբեր վանքերում (նորոգվել, կազմվել), 1920-ականներին՝ Գետաշեն գյուղում, որտեղից բերվել է Ս. Էջմիածին, իսկ այնուհետեւ՝ Երեւանի Մատենադարան (թիվ՝ 6288)։ Այս լուսանկարում ձեռագրի հին կազմն է։ Այն հիմնովին նորոգվել է 2007-ին։
«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...
Եկեղեցին Հայկական Եկեղեցին Հայկական, ծննդավայրն է հոգւոյս, Ինչպես քարայր մ’ընդարձակ, պարզ ու խորհուրդ, մութ ու լոյս, Իր գաւիթովն հիւրընկալ, իր լայն բեմով, ու հեռուն, Կանգնած իր լուռ խորհանով, որ կարծես նաւ մ’է ծըփուն… Եկեղեցին Հայկական, ես աչքըս գոց կը տեսնեմ, Ու կը շնչեմ, կը լսեմ՝ իր Յիսուսով մանկադէմ, Իր սեղանէն մխացող, գուլայ – գուլայ խունկերով, Եւ իր պատերը ցնցող աղօթքներով ալեխռով… Եկեղեցին Հայկական բարձըր բե՛րդն է հաւատքին Իմ պապերուս` որ հողէն զայն քար առ ար հանեցին Եւ երկինքէն իջուցին զայն ցօղ առ ցօղ , ամպ առ ամպ Ու թաղուեցան անոր մէջ հանդարտութեամբ, հեզութեամբ… Եկեղեցին Հայկական մեծ վարագոյր մ’ը բանուած, Որուն ետեւ, սըկիհին մէջ, կ’իջնէ ի՛նքը Աստուած, Որուն առջեւ՝ գլխահարկ կու գայ իմ ազգըս ամբողջ Հաղորուիլ անցեալին հաց ու գինւով կենսառողջ: Եկեղեցին Հայկական՝ ծովուն դիմաց ալեկոծ Նաւահանգիստ մ’է խաղաղ, ցուրտ գիշերին՝ հուր ու բոց, Ու տռփակէզ ցերեկին անտառ մըն է ստուերոտ՝ Ուր շուշաններ կը ծաղկին Շարականի գետին մօտ: Եկեղեցին Հայկական մէն մի քարին տակ գետնի Դէպի երկինք բարձրացող գաղտ...
Комментарии
Отправить комментарий