ՀԻՇՈՒ՞Մ ԵՔ....
Երան՛ի վերադառնար մանկությո՛ւնն իմ ոսկեծամ...
Շատ շատերիս մոտ ամենաջերմ հուշեր արթնացնող այս պատկերները ինձ ստիպեցին հիշողության թեւվերին կառչած հետընթաց սավառնել դեպի անհոգ ,խինդ ու ուրախությամբ լեցուն մանկությանս լուսավոր աշխարհը:
Մանկություն…մեր կյանքի այն միակ ժամանակաշրջանը, որը հիշելիս բոլորիս դեմքին ժպիտ է հայտնվում:
Մանկությունը մի թռչուն է,որը սրտից բխող զգայական թելով կապում է մեր միտքը սնուցող հուզաշխարհը այն արտաքին միջավայրի հետ,որի գրկում հասակ առանք....Ավաղ, երբ թելը պոկվում է, նա՝մանկութունը թռչելով հեռանում է մեզանից …ետդարձի տոմսեր թողնելով միայն մեր սրտերում ։

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...