«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...

Խորիմաստ ու անչափ գեղեցիկ պւեզիա🏞️

Գարուն

Գարո՛ւն, արբունքահաս աղջկա պես

Դու գալիս ես ահա ոտաբոբիկ,

Քամին պատառոտել քող ու զգեստ

Քո զիստերն է բացել ու կուրծքը պիրկ:

Գարու՛ն, մենության մեջ իր անձավի

Մի կախարդ է ապրում, հոգնած մի մոգ,

Քնքշության է այնպես նա ծարավի

Ու ծարավի այնպես շնչին քո տոթ:

Կար ժամանակ, գարուն, այդպես գալիս,

Իսկույն նրան էիր դու այցելում,

Նրա կրծքին ընկած անուշ լալիս

Ու ծիծաղում էիր, չա՛ր այցելու...

Այսօր ծաղիկներով քո ծիծաղի

Անցար, չնայեցիր անգամ վրան,

Ասիր՝ ճերմակել է, էլ ի՞նչ ծաղիկ,

Էլ ի՞նչ քնքշանք է պետք կյանքում նրան:

Գարո՛ւն, հիմար աղջիկ, դեռ մի գնա,

Տես, կանչում է նա քեզ, ձեռքով անում...

Եվ ի՛նչ անի, ասա, ի՞նչ անի նա,

Որ ճերմակել, սակայն չի ծերանում...

------------Վահագն Դավթյան