ԿԱՐՈ ՔԱՀՔԵՋՅԱՆ--Կյանքս՝ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՍ, հոգիս՝ ԱՍՏԾՈՒՆ, պատիվս՝ ԻՆՁ....
«Կռիվը պրծնի, գամ Թարթառի ափին տունս շինեմ». Սպիտակ արջ:


.Գուցե ես սփյուռքում միլիոնատերի տղա եմ, ուսյալ, զարգացած, յոթ լեզու խոսող, փողին փող չասող և դրսում շատ հանգիստ ու լավ կյանք ունեմ, բայց օտարության մեջ, օտարի աչքին ես միշտ ոչնչություն եմ և օտար՝ արհամարհված օտար: Նախընտրում եմ ապրել իմ Հայրենիքում, հաց և սոխ ուտել, սառը ջուր խմել և երբեք չլինել երկրորդ սորտի քաղաքացի աշխարհի որևէ մեկ երկրում: Սա իմ Հայաստանն է: Ես կարող եմ օտարին ասել՝ չե՞ս հավանում, թող հեռացիր: Իսկ ես օտարության մեջ ծնված օրվանից երկրից երկիր եմ տեղափոխվել: Որտեղ բերանս բացել եմ ու գանգատվել, օտարը ինձ ասել է՝ չես հավանում, ռադ եղիր քո երկիր: Այսօր իմ Հայրենիքը ազատ է ու անկախ:Ես իմ պապերի կանչով իմ Հայրենիքում եմ: Կյանքս՝ Հայրենիքիս, հոգիս՝ Աստծուն, պատիվս՝ ինձ...
Բոլորը թող իմանան, դիւանագիտութիւն ալ կը խաղանք, սրիկաներ կուգան մեր մօտ, երեսնին ալ կը խնդանք, բարի տեսքով...բայց հետ այսու մեր ատամները պողպատ են, մենք ալ 1915-ի հայը չենք, մեր թշնամիներուն վիզերը կը պոկենք

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...