Բարի լույս բոլորին,բւլւրին.... Համո Սահյան ԵՍ ՉԵՄ ԿԱՐՈՂ ՉՆԵՐՇՆՉՎԵԼ Ես չեմ կարող չներշնչվել, Ամեն բացվող առավոտով, Առավոտի բարի հույսով, «Բարի լույս»–ով բարեկամի: Ես չեմ կարող չներշնչվել Երկինքների բաց ոլորտով, Եվ աստղերի յոթը պորտով, Եվ ամպերով յոթգլխանի։ Ես չեմ կարող չներշնչվել Քաղաքների եռազեռով Եվ լեռների լանջերն ի վեր Ավանդապահ անտառների Կանաչ-կարմիր, լուրթ ու դեղին Երազներով։ Ես չեմ կարող չներշնչվել Այն քարափով, Որ իմ ամեն մի հուշի մեջ Ծիածան է թողել մի բուռ Իր ամեն մի դիմախաղից։ Ես չեմ կարող չներշնչվել Մինչև անգամ մասրի թփով, Որ իր ամեն փշի վրա Մի թել ունի Պատանության իմ մախաղից։ Ես չեմ կարող չներշնչվել Եվ այն կապույտ սարահարթով, Որ ամեն բուո հողի վրա Ոտնահետքերն ունի պապիս, Ես չեմ կարող չներշնչվել Այն հավիտով, Որ ինձ ափով ջուր է տվել Եվ ջուր խմել ինքն իր ափից։ Ես չեմ կարող չներշնչվել Այն ամոթով, Որ շիկնելով աղջիկների Այտերն ի վեր, Մայր է մտնում կոպերի տակ: Ես չեմ կարող չներշնչվել Ձյունից պոկված ջրվեժների Ծնկի ծալով Եվ իմ ազնիվ տոհմածառով, Եվ վերջապես Ես չեմ կարող չներշնչվել Իր այս արդար ճանապարհով Աշխարհների առաջն ընկած Իմ աշխարհով։
Եկեղեցին Հայկական Եկեղեցին Հայկական, ծննդավայրն է հոգւոյս, Ինչպես քարայր մ’ընդարձակ, պարզ ու խորհուրդ, մութ ու լոյս, Իր գաւիթովն հիւրընկալ, իր լայն բեմով, ու հեռուն, Կանգնած իր լուռ խորհանով, որ կարծես նաւ մ’է ծըփուն… Եկեղեցին Հայկական, ես աչքըս գոց կը տեսնեմ, Ու կը շնչեմ, կը լսեմ՝ իր Յիսուսով մանկադէմ, Իր սեղանէն մխացող, գուլայ – գուլայ խունկերով, Եւ իր պատերը ցնցող աղօթքներով ալեխռով… Եկեղեցին Հայկական բարձըր բե՛րդն է հաւատքին Իմ պապերուս` որ հողէն զայն քար առ ար հանեցին Եւ երկինքէն իջուցին զայն ցօղ առ ցօղ , ամպ առ ամպ Ու թաղուեցան անոր մէջ հանդարտութեամբ, հեզութեամբ… Եկեղեցին Հայկական մեծ վարագոյր մ’ը բանուած, Որուն ետեւ, սըկիհին մէջ, կ’իջնէ ի՛նքը Աստուած, Որուն առջեւ՝ գլխահարկ կու գայ իմ ազգըս ամբողջ Հաղորուիլ անցեալին հաց ու գինւով կենսառողջ: Եկեղեցին Հայկական՝ ծովուն դիմաց ալեկոծ Նաւահանգիստ մ’է խաղաղ, ցուրտ գիշերին՝ հուր ու բոց, Ու տռփակէզ ցերեկին անտառ մըն է ստուերոտ՝ Ուր շուշաններ կը ծաղկին Շարականի գետին մօտ: Եկեղեցին Հայկական մէն մի քարին տակ գետնի Դէպի երկինք բարձրացող գաղտ
ՌԱԴՅԱՐԴ ԿԻՊԼԻՆԳ ----- «Եթե» Եթե կարող ես անվրդով մնալ, երբ ողջ աշխարհը Գլուխը կորցրել ու դրա համար քեզ է նախատում, Եթե կարող ես ինքդ քո հանդեպ պահել հավատդ, Երբ հարազատդ, ընկերդ, կինդ քեզ չեն հավատում, Կամ թե կարող ես առանց հոգնելու սպասել ու սպասել, Կամ էլ խաբվելով` ինքդ չխաբել, Ատվելով` չատել, Ու բարեգործի դիմակ չհագնել, իմաստուն տեսքով չշաղակրատել, Եթե կարող ես երազներ հյուսել ու չստրկանալ դրանց հմայքին, Եթե կարող ես մտածել, սակայն չդարձնել մտքերն իմաստը կյանքիդ, Եթե կարող ես սառնասիրտ մնալ թե´ Հաղթանակի, թե´ Փորձանքի մեջ Ու տարբերություն չդնել բնավ այդ երկու խարդախ ստահակների մեջ. Եթե կարող ես տեսնել, թե ինչպես քո շիտակ խոսքը, Խաբեբաները խեղաթյուրում են, որ հիմարներին ծուղակը գցեն, Կամ թե ինչպես է կրակը լափում ողջ կյանքիդ գործը, Ու չվհատվել, մոխիրներից քեզ մի նոր երգ հյուսել. Եթե կարող ես ողջ ունեցվածքդ հավաքել մեկից Ու բախտախաղի դնել` հույսերդ էլ հետը միասին, Տանուլ տալ, հետո ամեն ինչ սկսել ամենասկզբից` Չտրտրջալով, չբղավելով կորստիդ մասին. Եթե կարող ես սրտիդ,
Շնորհավոր տոնդ, ՈՒսուցիչ 🎋 Ուսուցիչ... շնորհավոր Ձեր մասնագիտական տոնը հարգելի գործընկերներ,նաև բոլոր նրանց,ովքեր ի կոչումե ուսուցչի առաքելությունն են ունեցել, կանչված են դեպի լույսն ու լուսավորը... С праздником !!! Сегодня замечательный праздник – День учителя! Важнейшая профессия.C праздником вас, дорогие коллеги! Терпения, вдохновения , оптимизма, здоровья, благополучия и ЛЮБВИ вам ! https://youtu.be/8c7exW2T9uE?t=8
Комментарии
Отправить комментарий