Իմ դարի հայը՝ ե՛ս եմ լինելու, Նախնյաց վրեժը՝ ե՛ս եմ լուծելու, Ե՛ս եմ իմ ազգի բաց վերքի վրա, Բալասան դարձած աղոթք անելու։ Իմ վաղվա հային՝ ե՛ս եմ ծնելու, Հայորդու ոգով նրան սնելու, Որ կանգնի նախնյաց հողերի վրա, Ու մի հարվածից աշխարհ դղրդա։ Այս դարի հայը՝ դու՛ ես լինելու, Դու՛ ես քո հային՝ իր տուն բերելու, Հայի աչքերը էլ չեն թախծելու, Աշխարհում պանդուխտ հայ չի լինելու։ Մեր վաղվա հային՝ դու՛ ես ծնելու, Ձեռքին դրոշ ու զենքը դնելու, Աղոթք անելու, հող համբուրելու, Ազգի պարծանքը նա՛ է լինելու։ Այսօր՝ ես ու դու, մե՛նք ենք լինելու, Մե՛նք ենք մեր տունը կանգուն պահելու, Օջախներում ծուխ, թոնիր վառելու, Մեր մի թիզ հողը մե՛նք ենք պահելու։ Մեր դարի հայը՝ մե՛նք ենք լինելու, Ու դարի հայեր՝ շա՛տ ենք ծնելու, Հայն է ինքն իր մեջ հային կերտելու, Ու նրան դարի՝ հա՛յ են կոչելու։ Հեղինակ՝ «Կապույտ աղջիկ»
Եկեղեցին Հայկական Եկեղեցին Հայկական, ծննդավայրն է հոգւոյս, Ինչպես քարայր մ’ընդարձակ, պարզ ու խորհուրդ, մութ ու լոյս, Իր գաւիթովն հիւրընկալ, իր լայն բեմով, ու հեռուն, Կանգնած իր լուռ խորհանով, որ կարծես նաւ մ’է ծըփուն… Եկեղեցին Հայկական, ես աչքըս գոց կը տեսնեմ, Ու կը շնչեմ, կը լսեմ՝ իր Յիսուսով մանկադէմ, Իր սեղանէն մխացող, գուլայ – գուլայ խունկերով, Եւ իր պատերը ցնցող աղօթքներով ալեխռով… Եկեղեցին Հայկական բարձըր բե՛րդն է հաւատքին Իմ պապերուս` որ հողէն զայն քար առ ար հանեցին Եւ երկինքէն իջուցին զայն ցօղ առ ցօղ , ամպ առ ամպ Ու թաղուեցան անոր մէջ հանդարտութեամբ, հեզութեամբ… Եկեղեցին Հայկական մեծ վարագոյր մ’ը բանուած, Որուն ետեւ, սըկիհին մէջ, կ’իջնէ ի՛նքը Աստուած, Որուն առջեւ՝ գլխահարկ կու գայ իմ ազգըս ամբողջ Հաղորուիլ անցեալին հաց ու գինւով կենսառողջ: Եկեղեցին Հայկական՝ ծովուն դիմաց ալեկոծ Նաւահանգիստ մ’է խաղաղ, ցուրտ գիշերին՝ հուր ու բոց, Ու տռփակէզ ցերեկին անտառ մըն է ստուերոտ՝ Ուր շուշաններ կը ծաղկին Շարականի գետին մօտ: Եկեղեցին Հայկական մէն մի քարին տակ գետնի Դէպի երկինք բարձրացող գաղտ
ՌԱԴՅԱՐԴ ԿԻՊԼԻՆԳ ----- «Եթե» Եթե կարող ես անվրդով մնալ, երբ ողջ աշխարհը Գլուխը կորցրել ու դրա համար քեզ է նախատում, Եթե կարող ես ինքդ քո հանդեպ պահել հավատդ, Երբ հարազատդ, ընկերդ, կինդ քեզ չեն հավատում, Կամ թե կարող ես առանց հոգնելու սպասել ու սպասել, Կամ էլ խաբվելով` ինքդ չխաբել, Ատվելով` չատել, Ու բարեգործի դիմակ չհագնել, իմաստուն տեսքով չշաղակրատել, Եթե կարող ես երազներ հյուսել ու չստրկանալ դրանց հմայքին, Եթե կարող ես մտածել, սակայն չդարձնել մտքերն իմաստը կյանքիդ, Եթե կարող ես սառնասիրտ մնալ թե´ Հաղթանակի, թե´ Փորձանքի մեջ Ու տարբերություն չդնել բնավ այդ երկու խարդախ ստահակների մեջ. Եթե կարող ես տեսնել, թե ինչպես քո շիտակ խոսքը, Խաբեբաները խեղաթյուրում են, որ հիմարներին ծուղակը գցեն, Կամ թե ինչպես է կրակը լափում ողջ կյանքիդ գործը, Ու չվհատվել, մոխիրներից քեզ մի նոր երգ հյուսել. Եթե կարող ես ողջ ունեցվածքդ հավաքել մեկից Ու բախտախաղի դնել` հույսերդ էլ հետը միասին, Տանուլ տալ, հետո ամեն ինչ սկսել ամենասկզբից` Չտրտրջալով, չբղավելով կորստիդ մասին. Եթե կարող ես սրտիդ,
Շնորհավոր տոնդ, ՈՒսուցիչ 🎋 Ուսուցիչ... շնորհավոր Ձեր մասնագիտական տոնը հարգելի գործընկերներ,նաև բոլոր նրանց,ովքեր ի կոչումե ուսուցչի առաքելությունն են ունեցել, կանչված են դեպի լույսն ու լուսավորը... С праздником !!! Сегодня замечательный праздник – День учителя! Важнейшая профессия.C праздником вас, дорогие коллеги! Терпения, вдохновения , оптимизма, здоровья, благополучия и ЛЮБВИ вам ! https://youtu.be/8c7exW2T9uE?t=8
Комментарии
Отправить комментарий