ՌԱԴՅԱՐԴ ԿԻՊԼԻՆԳ ----- «Եթե» Եթե կարող ես անվրդով մնալ, երբ ողջ աշխարհը Գլուխը կորցրել ու դրա համար քեզ է նախատում, Եթե կարող ես ինքդ քո հանդեպ պահել հավատդ, Երբ հարազատդ, ընկերդ, կինդ քեզ չեն հավատում, Կամ թե կարող ես առանց հոգնելու սպասել ու սպասել, Կամ էլ խաբվելով` ինքդ չխաբել, Ատվելով` չատել, Ու բարեգործի դիմակ չհագնել, իմաստուն տեսքով չշաղակրատել, Եթե կարող ես երազներ հյուսել ու չստրկանալ դրանց հմայքին, Եթե կարող ես մտածել, սակայն չդարձնել մտքերն իմաստը կյանքիդ, Եթե կարող ես սառնասիրտ մնալ թե´ Հաղթանակի, թե´ Փորձանքի մեջ Ու տարբերություն չդնել բնավ այդ երկու խարդախ ստահակների մեջ. Եթե կարող ես տեսնել, թե ինչպես քո շիտակ խոսքը, Խաբեբաները խեղաթյուրում են, որ հիմարներին ծուղակը գցեն, Կամ թե ինչպես է կրակը լափում ողջ կյանքիդ գործը, Ու չվհատվել, մոխիրներից քեզ մի նոր երգ հյուսել. Եթե կարող ես ողջ ունեցվածքդ հավաքել մեկից Ու բախտախաղի դնել` հույսերդ էլ հետը միասին, Տանուլ տալ, հետո ամեն ինչ սկսել ամենասկզբից` Չտրտրջալով, չբղավելով կորստիդ մասին. Եթե կարող ես սրտիդ,
Մարդը հասունանում է ակնթարթորեն:ծում էի, թե մարդիկ հասունանում են տարեց տարի, աստիճանաբար, հետզհետե... 
Комментарии
Отправить комментарий