ՀՀ Ազգային հերոս,Գետաշենի արծիվ Թաթուլ Կրպեյանը։



Ես պարում էի, քամին էլ ինձ հետ,
Մենք կարծես մի նոր ծնունդ լինեինք,
Լեռներն էին դողում մեր ոտքերի տակ:
Մենք պարում էին՝ես, քամին հպարտ,
Մենք պարում էինք նոր պարն հայկական,
Մի նոր ընդոստ պա, մի նոր քոչարի,
Ու լեռներն հսկա ալիքվում էին,
Ու լեռներն հսկա լուռ դողում էին
Մեր ոտքերի տակ…
Սիրո վիթխարի կարոտից հյուսված
Թնդում էր պարը մեր Ազատության,
Մեր եղբայրական երազից հյուսված
Թնդում էր պարը մեր ազատության,
Մեր եղբայրական երազից հյուսված
Մեր միասնության կարոտն առաջին,
Առաջին սիրո բերկրանքը անուշ,
Անուշ գարունը առաջին սիրո:(Թաթուլ Կրպեյան)
***
Ախ, դու կուգաս, կռունկ հայու,
Գարուն թևիդ տուն բերիր,
Սուրբ սարիցը պաղ ջուր առար,
Որ մորս տաս, սիրտն հովնա:
Կռունկ, մորս չքնաղ կարսին
Դու գուրգուրե, որ ապրի,
Մոտ է օրը ազատության,
Հայ հավերժիր ու ապրիր…
Դու էլ չուլաս , հայու կռունկ,
Քո բալեքը զինվոր են,
Նրանք ելելմկռվի կերթան,
Նրանց սիրտն է եռագույն:
©Թաթուլ Կրպեյան
🇦🇲 ՀՀ ազգային հերոս, 1989թ.https://www.facebook.com/groups/380786335820604/permalink/826..

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...