Ուռումի թագավորի դեմ պատերազմով դուրս է գալիս մի «դուշման» թագավոր և նեղը գցում։ Հայ զորավար Սարգիսն իր զորքով օգնության է հասնում և ազատում ուռումներին, մարտից հետո նրա զորքից մնում է 40 հոգի։ Հայերի ուժը տեսնելով, ուռումների թագավորը վախենում է և հրամայում 40 կտրիճներին տալ 40 աղջիկ, որ հարբեցնեն ու գիշերով սպանեն զինվորներին։ Աղջիկներից 39 կատարում են հրրամանը, իսկ վերջինը նստում է Սարգսի գլխավերևում, լալիս և հայտնում նրան թագավորի մտդրության մասին։ Երկուսով աղոթում են, Աստծո հրամանով բուք ու քամի է բարձրանում, Սարգիսը նստեցնում է աղջկան ձիու թամքին, թռչում պարսպի վրայով և փախչում Հայոց աշխարհ։

Աղբյուր՝ Սիմոնյան Լ., «Հայոց տոմարական ծիսաշար», Երևան, 2016

։

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...