ԱԼԲԵՐ ՔԱՄՅՈւ --.Կյանքի մեծ հարցը՝ ինչպես ապրել մարդկանց մեջ
«Միայնություն: Դու գիտես ինչ բան է միայնությունը, բայց որը՞: Ա, դու չգիտես, որ միայնակ երբեք չենք լինում: Մարդիկ, որոնց սպանել են, մեզ հետ են: Բայց դա դեռ հեշտ է տանել: Իսկ նրա՞նց, որոնց սիրել ենք և նրանց, որոնց չենք սիրել, որ մեզ են սիրել, ափսոսանքը, ցանկությունը, դառնությունը և մեղմությունը, անառակները և աստվածների պանթեոնը… Միայնակ: Ախ, եթե գոնե այդ ուրվականներով թունավորված միայնության փոխարեն, որ իմն է, կարողանայի ճաշակել ճշմարիտը, լռությունը և ծառի սոսափը…Միայնություն »:
«Միայնություն: Դու գիտես ինչ բան է միայնությունը, բայց որը՞: Ա, դու չգիտես, որ միայնակ երբեք չենք լինում: Մարդիկ, որոնց սպանել են, մեզ հետ են: Բայց դա դեռ հեշտ է տանել: Իսկ նրա՞նց, որոնց սիրել ենք և նրանց, որոնց չենք սիրել, որ մեզ են սիրել, ափսոսանքը, ցանկությունը, դառնությունը և մեղմությունը, անառակները և աստվածների պանթեոնը… Միայնակ: Ախ, եթե գոնե այդ ուրվականներով թունավորված միայնության փոխարեն, որ իմն է, կարողանայի ճաշակել ճշմարիտը, լռությունը և ծառի սոսափը…Միայնություն »:
Комментарии
Отправить комментарий