Լուսանալու դեմ
Լուսանալու դեմ գիշեր մըն է լուռ ու տխուր. 
Մութ մը վճիտ, լեցուն լույսե բիծերով, 
Գիշեր հստակ, համեստ իղձի մը պես, ուր 
Կը գծագրվի աշխարհ` տարտամ գիծերով։
Այս մութը չէ այրիին քողն, այլ աղվոր 
Երևնալու համար հնարված թելը նուրբ. 
Ընդնշմարել միայն տըվող շղարշը` որ 
Կը ցուցընե դեմքերն ամեն գողտր ու սուրբ։
Ես ավելի կը սիրեմ մութն այս պայծառ 
Անգաղտնապահ ցորեկներու լույսերեն. 
Ինչպես կնոջ համակրությունն անբարբառ 
Բացե ի բաց խոստովանած իր սերեն։
Գրիգոր Զոհրապ
1899

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...