Երբեք չես կարող իմանալ ինչպես է սկսկսվելու, երբ է վերջանալու, երբեք չգիտես ինչ է լինելու, ոնց է լինելու... Մարդկային ոչ մի երևակայություն ի զորու չէ ցույց տալու , զգալու մարդու ներսը, ապրումները, զգացածը... Մարդու ներաշխարհը քաոս է, հրաբուխ, այնտեղ կռիվ է, բախում, միաձուլում, անջատում, պայքար, ... ու վերջում դատարկ սառնություն..... Պետք չէ քանդել լավայի ծալքերը՝ հասկանալու համար ինչու, ոնց... լավայի ծալքերում մնացել է ընդամենը մի անկյանք ծաղիկ, մի սառած ժպիտ, մի մեռած կարոտ, մի խամրած արև..... ամեն ինչ խառնված է իրար..... ենթադրություններ պետք չեն..

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...