Գիյոմ Ապոլիներ
Սերը մեռավ թևերիդ մեջ…
Ձեր հանդիպումն հիշո՞ւմ ես դու,
Ինչպես ինքն է հիշում անվերջ:
Սերը մեռա՜վ: Հարություն տուր:
Մի գարուն էլ եղավ անցյալ…
Թողե՞ց նա քեզ քնքշանքի հուշ:
– Մնաս բարով, գարո՛ւն: Դարձյալ
Կգաս դու մեզ նույնքա՜ն քնքուշ:
Ձեր հանդիպումն հիշո՞ւմ ես դու,
Ինչպես ինքն է հիշում անվերջ:
Սերը մեռա՜վ: Հարություն տուր:
Մի գարուն էլ եղավ անցյալ…
Թողե՞ց նա քեզ քնքշանքի հուշ:
– Մնաս բարով, գարո՛ւն: Դարձյալ
Կգաս դու մեզ նույնքա՜ն քնքուշ:
Комментарии
Отправить комментарий