Պարտականությունն առանց սիրո մարդուն դրաձնում է դյուրագրգիռ:

Պատասխանատվությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է անհարգալից:
Արդարությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է անողոք:
Ճշմարտությունն առանց սիրո մարդուն դրաձնում է քննադատամոլ:
Բարեկրթությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է երկերեսանի:
Խելամտությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է խորամանկ:
Սիրալիրությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է կեղծավոր:
Կարգապահությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է մանրախնդիր:
Իրավասությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է անհողդողդ:
Իշխանությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է բռնակալ:
Պատիվն առանց սիրո մարդուն դարձնում է ամբարտավան:
Հարստությունն առանց սիրո մարդուն դարձնում է ագահ:
Հավատն առանց սիրո մարդուն դարձնում է մոլեռանդ:

Комментарии

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...

Изображение
Եկեղեցին Հայկական Եկեղեցին Հայկական, ծննդավայրն է հոգւոյս, Ինչպես քարայր մ’ընդարձակ, պարզ ու խորհուրդ, մութ ու լոյս, Իր գաւիթովն հիւրընկալ, իր լայն բեմով, ու հեռուն, Կանգնած իր լուռ խորհանով, որ կարծես նաւ մ’է ծըփուն… Եկեղեցին Հայկական, ես աչքըս գոց կը տեսնեմ, Ու կը շնչեմ, կը լսեմ՝ իր Յիսուսով մանկադէմ, Իր սեղանէն մխացող, գուլայ – գուլայ խունկերով, Եւ իր պատերը ցնցող աղօթքներով ալեխռով… Եկեղեցին Հայկական բարձըր բե՛րդն է հաւատքին Իմ պապերուս` որ հողէն զայն քար առ ար հանեցին Եւ երկինքէն իջուցին զայն ցօղ առ ցօղ , ամպ առ ամպ Ու թաղուեցան անոր մէջ հանդարտութեամբ, հեզութեամբ… Եկեղեցին Հայկական մեծ վարագոյր մ’ը բանուած, Որուն ետեւ, սըկիհին մէջ, կ’իջնէ ի՛նքը Աստուած, Որուն առջեւ՝ գլխահարկ կու գայ իմ ազգըս ամբողջ Հաղորուիլ անցեալին հաց ու գինւով կենսառողջ: Եկեղեցին Հայկական՝ ծովուն դիմաց ալեկոծ Նաւահանգիստ մ’է խաղաղ, ցուրտ գիշերին՝ հուր ու բոց, Ու տռփակէզ ցերեկին անտառ մըն է ստուերոտ՝ Ուր շուշաններ կը ծաղկին Շարականի գետին մօտ: Եկեղեցին Հայկական մէն մի քարին տակ գետնի Դէպի երկինք բարձրացող գաղտ...
Далее...