«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...

ԺԱԿ ԲՐԵԼ-քնքշանք …

… Իհարկե, մարդկային կյանքում նպատակները հորինվում են, իսկ ճանապարհները` պատկերացվում: Ձախորդությունները առկա են մարդկային կյանքում և անխուսափելի: Մարդը որպես հասարակական էակ, գնում է դեպի նշված նպատակը:
Համակերպվել եմ կյանքին, չեմ ցանկանում համաձայնել, սակայն ընդունում եմ կյանքն այնպես, ինչպես կա. կարող եմ ասել, որ նույնիսկ գոհ եմ, երբ այս ու այն երգս որպես սիրերգ է ընկալվում: Եվ եթե մարդիկ հաճույք են ստանում այդպես մտածելով, էլ ավելի լավ:
Սիրում եմ քնքշանքը, սիրում եմ տալ ու ստանալ: Բայց մենք հաճախ քնքշության պակաս զգալով չենք համարձակվում ոչ տալ, ոչ էլ ստանալ: Քնքշությունը մարդու մեջ սերմանում են ծնողները: Կանայք` նույնպես, բայց նրանք նախկին քնքշանքը չունեն: Սերը կրքի արտահայտություն է, քնքշությունը բոլորովին այլ բան է: Կիրքը կարող է չեզոքանալ, մեռնել, իսկ քնքշանքը` երբեք. այն հնարավորություն ունի հավերժ ապրելու: Ծնվել եմ նուրբ ապրելու համար, և այն, ինչ սեր եմ անվանում, իրականում նրբություն է…

Քնքշանքը
Մի քիչ քնքշանքի համար
Կտայի գանձերն այն բազում
Որ շոյում է դևը չար
Իմ փողերի սնդուկում
Հավատում ես իմ սիրուն
Որ նավաստին ծովափին

Իր քսակն է դատարկում
Որ գանձերն իր նվիրի
Արքայադստերն այն սուտ
Քնքշանքի համար զուտ:

Մի քիչ քնքշանքի համար
Ես կթողնեի արբեցում
Կփոխեի դեմք ու կերպար
Ես կփոխեի իմ լեզուն
Հավատում ես իմ սիրուն
Որ երգերի բարձունքում
Շատ կայսրեր ու երգիչներ
Հաճախ թողնում են լքում
Զորություն գանձն անհամար

Մի քիչ քնքշանքի համար:
Մի քիչ քնքշանքի դիմաց
Ժամանակն այն կընծայեի
Որ ամառն իր ավարտած
Ջահելությունից է մնում
Հավատում ես իմ սիրուն
Որ երգն է իմ բարձրանում
Դեպ ժանյակն այդ լուսավոր
Որ պարում է ճակատիդ
Հակված դեպ կողմն իմ անճար
Մի քիչ քնքշանքի համար:

ֆրանսերենից թարգմանեց ՍԼԱՎԻԿ ՉԻԼՈՅԱՆԸ