կցությանը:
Կոմիտասը կանգնեց դաշնամուրի մոտ ու կարկաչեց երգը: Մեղմահնչյուն, թավշային թրթիռով սրտի խորքից բխում էր վշտի երգը՝ ցողված արյուն-արցունքով, պատմում էր տանջալլուկ ժողովրդի դժխեմ բախտի մասին:
Դահլիճը ապշանքից քարացել էր: Հանկարծ պայթեց քար լռությունը՝ տեղը զիջելով պոռթկուն հիացմունքին ու որոտընդոստ բացականչություններին:
Իսկ երբ բեմ բարձարացավ Փարիզի պաշտանմունքը՝ Դեբյուսին, սրահով մեկ շշուկ անցավ: Մոտենալով Կոմիտասին՝ Դեբյուսին ծնկի եկավ նրա առաջ, խոնարհեց գլուխը և ասաց.
- ՀԱՅՐ ԿՈՄԻՏԱՍ, ԽՈՆԱՐՀՎՈՒՄ ԵՄ ՁԵՐ ՀԱՆՃԱՐԻ ԱՌՋև:
Կոմիտասը կանգնեց դաշնամուրի մոտ ու կարկաչեց երգը: Մեղմահնչյուն, թավշային թրթիռով սրտի խորքից բխում էր վշտի երգը՝ ցողված արյուն-արցունքով, պատմում էր տանջալլուկ ժողովրդի դժխեմ բախտի մասին:
Դահլիճը ապշանքից քարացել էր: Հանկարծ պայթեց քար լռությունը՝ տեղը զիջելով պոռթկուն հիացմունքին ու որոտընդոստ բացականչություններին:
Իսկ երբ բեմ բարձարացավ Փարիզի պաշտանմունքը՝ Դեբյուսին, սրահով մեկ շշուկ անցավ: Մոտենալով Կոմիտասին՝ Դեբյուսին ծնկի եկավ նրա առաջ, խոնարհեց գլուխը և ասաց.
- ՀԱՅՐ ԿՈՄԻՏԱՍ, ԽՈՆԱՐՀՎՈՒՄ ԵՄ ՁԵՐ ՀԱՆՃԱՐԻ ԱՌՋև:
Комментарии
Отправить комментарий