Համո Սահյան-«Խոսքերիդ համը»
Աշխարհն այնպես պարզ, այնպես դյուրին էր:
Ձեր տան ստվերը մեր կտուրին էր:
Ձեր ածվի փեշը մեր պատի տակ էր,
Մեր առվի մեղքը ձեր դատի տակ էր:
Ձեր ամեն ինչը մերից շքեղ էր,
Մեր կտուրը` հող, ձերը` թիթեղ էր:
Ձեր դեզը` գմբեթ, մերը` տձեւ էր,
Ձերը` ծանր սար, մերը` թեթեւ էր:
Ձեր կուժն` արծաթյա, մերը` կավից էր,
Ձեր բախտը` ոսկուց, մերը` ցավից էր:
Ձեր ծուխը հավատ ու համբերանք էր,
Մեր տանը պաս ու նորաբերանք էր:
Ձեր ուզածը - ձեր աչքի առջեւ էր,
Մերը քառասուն սարի ետեւ էր, -
Ձեր բարդու սոսափն իմ ականջում էր...
Եվ թաքուն մի ցավ սիրտս տանջում էր:
Իմ աչքը ձեր տան պատուհանին էր,
Բայց քեզ տեսնելը անհնարին էր...
Արթնացա մի օր... մեր տունը հինն էր,
Ես աշխարհով մեկ, աշխարհը իմն էր...
Երազում բռնել էի քո ծամը
Եվ առել էի խոսքերիդ համը:
Աշխարհն այնպես պարզ, այնպես դյուրին էր:
Ձեր տան ստվերը մեր կտուրին էր:
Ձեր ածվի փեշը մեր պատի տակ էր,
Մեր առվի մեղքը ձեր դատի տակ էր:
Ձեր ամեն ինչը մերից շքեղ էր,
Մեր կտուրը` հող, ձերը` թիթեղ էր:
Ձեր դեզը` գմբեթ, մերը` տձեւ էր,
Ձերը` ծանր սար, մերը` թեթեւ էր:
Ձեր կուժն` արծաթյա, մերը` կավից էր,
Ձեր բախտը` ոսկուց, մերը` ցավից էր:
Ձեր ծուխը հավատ ու համբերանք էր,
Մեր տանը պաս ու նորաբերանք էր:
Ձեր ուզածը - ձեր աչքի առջեւ էր,
Մերը քառասուն սարի ետեւ էր, -
Ձեր բարդու սոսափն իմ ականջում էր...
Եվ թաքուն մի ցավ սիրտս տանջում էր:
Իմ աչքը ձեր տան պատուհանին էր,
Բայց քեզ տեսնելը անհնարին էր...
Արթնացա մի օր... մեր տունը հինն էր,
Ես աշխարհով մեկ, աշխարհը իմն էր...
Երազում բռնել էի քո ծամը
Եվ առել էի խոսքերիդ համը:
Комментарии
Отправить комментарий