ՍԻՐՈ ԳԱՐՈՒՆ, ՄԻ ԾԱՂԿՈՎ ԵՍ ԴՈՒ ԳԱԼԻՍ
Ինչպես մեղուն ծաղկե-ծաղիկ՝ ման եմ գալիս Հայաստանում,
Աղջիկների ծիծաղի մեջ սիրտս է լալիս Հայաստանում,
Շուրջս ծով է աղջիկների՝ վարդ ու նարգիզ ու նունուֆար,
Բայց կարոտս ցող է լալիս վարդ բացվելիս Հայաստանում։
Սերս շատին շշնջացի, սիրուց մի լար, շատերն ասին,
Աշխարհն հազար հասմիկ ունի ու նունուֆար, վարդերն ասին.
Բայց մի ծաղկով է սերը սեր, ով սիրահար, դարդերն ասին,
Զուր է մեղուդ ծաղկե-ծաղիկ դեռ ման գալիս Հայաստանում։
Թե մի ծաղկով գարուն չի գա, բայց մեկով է սերը գալիս,
Հազար ծաղկից մեկն է քոնը, մի ծաղկով է սերը գալիս,տես ինչով է սերը գալիս,
Հազար գարուն կբերի քեզ պարզ մի նարգիզ Հայաստանում։
Իրավ, սիրտ իմ, խենթ առվի պես մի կարկաչե ծաղկե-ծաղիկ,
Հազարասեր մեղվի նման էլ մի թոչե ծաղկե-ծաղիկ,
Աշխարհի հետ գնա, սիրտ իմ, սեր մի կանչե ծաղկե-ծաղիկ,
Ծաղկե-ծաղիկ թռչողներին բույն չեն տալիս Հայաստանում։
Մի ծաղկով է սիրո գարունն աշխարհ գալիս այս աշխարհում։
Հովհաննես Շիրազ

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...