«Չքնաղ իմ երկիր Նաիրյան»
Բարի առավոտ... Աստծոյ բարին օրհնեալ Հայրենիք... երկիր իմ Նաիրյան:




ՈՐԴՈւՍ (ԵՐԿԻՐ ՆԱԻՐՅԱՆ)
Հուզվում եմ որդիս, երբ առաջին անգամ
Բացում ես գիրքը հայոց պատմության
Ուսանիր դու սիրով պատմությունը ազգիդ
Սեպագիր քարերից մինչև մագաղաթ:
Երբ հայն իր կյանքում ազատություն է փնտրել
Հալածանք, արցունք և արյուն է տեսել
Վկա են այսօր տաճարները մեր հին,
Որ քանդել, ավերել ու պղծել է թշնամին:
Չքնաղ իմ երկիր Նաիրյան,
Մեսրոպյան գիրը մեր սրբազան
Խաչքարերն ու վանքերը մեր,
Գիտցիր, որ սուրբ է հողն հայկական:
Երբ հայն իր կյանքում երջանկություն է փնտրել
Հավատն է նրան միշտ ուղեցույց եղել
Հավատն է տվել հույս, հավատն է տվել լույս,
Սիրով պահպանիր որդիս հավատքն ազգիդ:
Աշխարհն այսօր մեր ողբն է ողբում,
Կիսում է մեր վիշտը, սրտանց կարեկցում,
Չար բախտն է հային ամենուր հալածում,
Բայց հայը միշտ կա ու կլինի աշխարհում:
Արիացիր որդիս առաջին անգամ
Վկա ես ողբին հայոց ազգության
Ձեզ հետ ենք կապում ապագան մեր ազգի
Բազմացրեք շենացրեք դուք հողը հայրենի:
Գրիգոր Զոհրաբեան


Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...