«ԵԿԵՂԵՑԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ» - երգ, խոսք՝ ՎԱՀԱՆ ԹԵՔԵՅԱՆԻ Դաշնակահար` ԱՆԱՀԻՏ ՄԵ...

..Մեծամտությունը որքան բնածին, նույնքան էլ երջանիկ անգիտության հետևանք է...

***

...Ես և իմ գրական ընկերները հենց սկզբից իմացանք, որ գրականությունն այն բնագավառն է, ուր ոչ մեկը ոչ մեկի տեղը չի զիջում, և ապրեցինք խաղաղ համակեցությամբ ու գրական բարեկամությամբ:
...Իմ մեջ անվերջ ապրեց պաշտամունքը Թումանյանի, Իսահակյանի, Մեծարենցի, Վարուժանի, Տերյանի, Սիամանթոյի նկատմամբ, Չարենցի նկատմամբ, որն իր բանաստեղծական զորությամբ ու բազմազանությամբ եզակիներից է աշխարհում:
... Իմ մեջ գնալով ուժեղացել է պաշտամունքը մեր գողթան երգերի նկատմամբ, Նարեկացու, Քուչակի, Սայաթ- Նովայի, մեր միջնադարյան ամբողջ քնարերգության նկատմամբ, որը, իմ խորին համոզմամբ, մեր մշակույթի ամենաբարձր թռիչքներից մեկի՝ ճարտարապետության մրցակիցն է...
ՎԱՀԱԳՆ ԴԱՎԹՅԱՆ